وبلاگی برای هامنشی ها

وبلاگم برای یاد هخامنشیان است

وبلاگی برای هامنشی ها

وبلاگم برای یاد هخامنشیان است

مشخصات بلاگ

سلام به وبلاگ من خوش آمدید این وبلاگ در باره ی هخامنشیان هر چی بخواهید دارد پس بگردید و نظر بذارید

بایگانی

۱۸ مطلب در خرداد ۱۳۹۴ ثبت شده است

کمبوجیه از سال ۶۰۰ پ. م تا ۵۵۹ شاه پارس بوده‌است. او پسر جوانتر کوروش یکم و برادر اروکو (به انگلیسی: Arukku) و پدر کوروش بزرگ بوده‌است. هیچ منبعی در مورد زمان حیاتش باقی نمانده‌است. مهمترین منبع اطلاعات در موردش حکاکی متعددی است که از کوروش بزرگ به جا مانده‌است:«پسر کمبوجیه، شاه بزرگ، شاه انشان، نوه کوروش، شاه بزرگ، شاه انشان» در حکاکی یافت شده در اور (به انگلیسی: Ur) نوشته‌است: «پسر کمبوجیه، شاه بزرگ سرزمین انشان». در ساختمان خشتی اروک (به انگلیسی: Uruk) نوشته شده:«پسر کمبوجیه، شاه نیرومند». و در حکاکی در پاسارگاد نوشته شده:«پسر شاه کمبوجیه، شاه هخامنشی».

به گفته هرودوت، کمبوجیه شاه نبود بلکه مردی از «خانواده‌ای خوب» بود که با ماندانا دختر آستیاگس ازدواج کرده بود. از این پیوند کوروش بزرگ به دنیا آمد. گزنفون می‌گوید که کمبوجیه با ماندانا دختر آستیاگس ازدواج کرده بود و شاه پارسی‌ها نامیده می‌شد. او ادعا کرده‌است که حکمرانی کمبوجیه به عنوان «شاه پارس» محدود به شورای بزرگان بوده‌است. در اینجا هیچ تناقضی میان ادعای کوروش بزرگ که گفته بود پدرش شاه انشان است و گزارش گزنفون که گفته بود او شاه پارس است وجود ندارد، چرا که انشان و پارسه نام جایگزین یکدیگر


اسارگاد در دشتی بلند به بلندای ۱۹۰۰ متر از سطح دریا، در حصار کوهستان جای گرفته است. در سده هفتم قمری اتابکی از سلغریان پارس درنزدیک آرامگاه کورش بزرگ مسجدی ساخت که در آن از سنگ کاخ‌ها استفاده شده‌بود. به مناسبت جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران در سال ۱۹۷۱ این سنگها دوباره به جاهای اصلی خود بازگردانده شدند. کاخ محل سکونت بی تردید نشان از تاثیر و نقش معماری یونانی دارد. گویا هنگامی که کورش در سال ۵۴۵ پیش از میلاد سارد (پایتخت لیدی، شهری در غرب ترکیهٔ امروزی) را به تصرف درآورد به شدت تحت تاثیر بناهای مرمرین شاهان لیدی قرار گرفته‌است. چه بسا او همان زمان شماری از اساتید اهل لیدی را در پاسارگاد به کار گماشته‌است. در کاخ تناسب جذاب سنگهای مرمر تیره و روشن، مخصوصاً در پایه‌ها، جلب نظر می‌کند. این سنگها از پیرامون سیوند آورده شده‌است. دشت پاسارگاد در قسمت شمالی استان فارس و میان رشته کوه های زاگرس در فاصله130 کیلومتری شمال شیراز واقع شده است. میانگین ارتفاع دشت از سطح دریا 1850 متر است که وسعتی حدود 190 کیلومتر مربع را در بر می گیرد. اقلیم آن کوهستانی با تابستانهای معتدل و زمستانهای نسبتاً سرد است. قدمت منطقه پاسارگاد بر اساس پژوهش های باستان شناسی به دوره میانی پارینه سنگی می رسد. اما شاخص ترین دوره فرهنگی دشت پاسارگاد، دوره هخامنشی است. بر اساس مدارک و شواهد موجود نام پاسارگاد برای نخستین بار در دوره هخامنشی مطرح می شود که از لحاظ مکانی به دشتی اطلاق می شود که کوروش بزرگ به عنوان مرکز فرماندهی خود برگزید و در آن اقدام به ساخت بناها و کاخهایی نمود. مجموعه تاریخی- فرهنگی پاسارگاد شامل آرامگاه کوروش بزرگ، کاخ های دروازه، بارعام، اختصاصی و بنای برج سنگی(آتشکده)، دژ (تل تخت)، باغ شاهی ، پل و محوطه مقدس است. در دوره اسلامی به علت عظمت سنگهای بکار رفته در این مجموعه های این مکان، بناهایش را به سلیمان نبی نسبت داده اند و خود پاسارگاد هم بنام مشهد ام‌النبی یا مشهد مادر سلیمان معروف گشت.این مجموعه ارزشمند در 16 تیرماه 1383 به عنوان پنجمین اثر ایران در فهرست آثار جهانی (یونسکو) به ثبت رسید. 

هخامنش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

با هخامنش (ساتراپ)، فرمانده ساتراپی مصر اشتباه نشود.

هَخامَنِش (زاده ۷۰۵ پیش از میلاد) نام کسی است که دودمان هخامنشی خود را به نام او می‌خواندند. واژه هخامنش معنای دارنده اندیشه راست را می‌رساند. هخامنش می باید نیای بزرگ هخامنشیان و سرپرست طایفه پاسارگاد بوده باشد.
هخامنش توسط پادشاه دیااکو پادشاه اول مادها (اولین پادشاه ایران) به فرمانداری پارسه منصوب می‌شود و در حمله‌ای که تعدادی از جنگجویان پارسی علیه تعدادی از سربازان سناخریب پادشاه آشور ترتیب داده بودند سرکردگی آنان را بر عهده داشت. حکومت هخامنش در آنشان درست در زمانی بود که طایفه دیگری از آریایی ها (مادها) در غرب ایران در حال تشکیل حکومت مقتدری بودند.

فرزندان و دیگر بازماندگان هخامنش سرانجام به تاسیس حکومت نیرومندی در آسیا موفق گردیدند که از ۵۵۹ ق. م تا سال ۳۳۰ ق. م دوام آورد. بعد از هخامنش حکومت آنشان به فرزندش چیش‌پیش رسید.

ارتش جاوید یا جاویدان که ارتش همیشگی(دائمی) بوده و به همین شوند(دلیل) نام آن را جاوید گذاشته اند.برخلاف اندیشه های بسیار این ارتش نخستین بار در زمان کوروش بزرگ پدید آمد و تعداد آن به ده هزار نفر می رسید.در زمان داریوش بزرگ نیز این ارتش بوده و پایدارتر شد و تا آخر پادشاهی هخامنشیان بوده است.البته در زمان پادشاهی پهلوی نیز این ارتش دوباره پدیدار شد اما با نام گارد سلطنتی.کوروش بزرگ ارتش ده هزار نفره ی خویش را در بسیاری از جنگ ها با خود برده بود همچنین این ارتش در زمان خشایارشا نیز به نوعی دیگر بوده است به چم(به معنی) آنکه شاه در وسط این ارتش می ایستاده و به ردیف نیزه داران،کمانداران،شمشیرزنان می ایستادند. ارتش جاویدان همواره دارای سرباز بوده و اگر هر کسی به هر نوعی از بین می رفت کسی دیگر به سرعت جای آن را می گرفت.داریوش بزرگ در سن ١٨سالگی و با کمک پدرش ویشتاسپ به این ارتش ملحق می شود که این خود پایه ی فراگیری دانش از کوروش بزرگ بود.




من این مطالب رو تو ادامه مطلب گذاشتم

لینک دانلود             

نتیجه تصویری برای کوروش